ZSOŚS.440.61.2018
Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm.), art. 12 pkt 2, art. 27 ust. 1 i 2 pkt 2. art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze .zm.) i art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 201 7 r. poz. 2067 ze zm.), w związku z art. 100 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana R. L., zam. w B., na przetwarzanie jego danych osobowych w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) przez Komendanta Głównego Policji,
odmawiam uwzględnienia wniosku
Uzasadnienie
Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (obecnie: Urząd Ochrony Danych Osobowych) wpłynęła skarga Pana R. L., zam. w B. (dalej jako: „Skarżący"), na przetwarzanie jego danych osobowych w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (dalej jako: „KSIP") przez Komendanta Głównego Policji (Warszawa, ul. Puławska 148/150), (dalej jako: „KGP").
W skardze Skarżący wskazał, że KGP przetwarza jego dane osobowe w systemie KSIP. Skarżący równocześnie wniósł o wydanie decyzji nakazującej KGP usunięcie jego danych osobowych zgromadzonych w systemie KSIP.
W toku postępowania zainicjowanego skargą. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych uzyskał wyjaśnienia odnośnie okoliczności sprawy, zapoznał się z materiałem dowodowym i dokonał następujących ustaleń.
Dane osobowe Skarżącego przetwarzane były w KSIP w związku z prowadzeniem postępowania przez Prokuraturę. Wnioskiem z [...] września 2011 r., Skarżący zwrócił się o usunięcie danych osobowych z KSIP w związku z umorzeniem postępowania. Powyższy wniosek został uwzględniony, a dane osobowe Skarżącego usunięte. Skarżący w dniu [...] grudnia 2017 r. popełnił wykroczenie w ruchu drogowym. Na zasadach określonych w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r. poz. 161 ze zm.), w związku z przedstawieniem wymienionych zarzutów, właściwy organ Policji dokonał tzw. rejestracji procesowej, tj. wprowadził dane osobowe Skarżącego do zbioru danych KSIP. Skarżący pismem z dnia [...] września 2017 r. zwrócił się do Komendanta Głównego Policji, o udzielenie informacji czy jego dane osobowe są przetwarzane w KSIP. Następnie pismem z [...] września 2017 r. Zastępca Naczelnika Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych KGP udzielił odpowiedzi na ww. wniosek Skarżącego informując, iż jak wynika z treści art. 20 ust. 2a, ust. 2ac i ust. 2b ustawy o Policji, Policja może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informację, w tym dane osobowe, o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, nieletnich dopuszczających się czy nów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, osobach o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość, osobach stwarzających zagrożenie, o których mowa w ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi, stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób, osobach poszukiwanych, osobach zaginionych, osobach, wobec których zastosowano środki ochrony i pomocy, przewidziane w ustawie z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. U. z 2015 r. poz. 21) oraz o osobach, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych, także bez wiedzy i zgody tych osób. Pismem tym wyjaśniono, iż informacje te mogą obejmować: dane osobowe, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Dodatkowo w omawianym piśmie wyjaśniono Skarżącemu, iż zapis art. 20 ust. 2a in linę ustawy o Policji stanowi lex specialis wobec norm określonych w art. 51 Konstytucji RP oraz art. 25, 32 i 33 ustawy o ochronie danych osobowych, co wydaje się ze wszech miar zrozumiałe i zasadne, wobec przypisanych Policji zadań ustawowych (m.in. zapobieganie i zwalczanie przestępczości). Zatem Policja nie jest zobowiązana do informowania osoby, której dany osobowe przetwarza o fakcie przetwarzanie tych danych jak również o zakresie przetwarzania czy też udostępniania danych osobowych. Mając powyższe na uwadze KGP odmówiło Skarżącemu, uwzględnienia wniosku. W dniu [...] października 2017 r., wpłynęło pismo w którym Pan R. L. ponownie zwrócił się do Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych KGP z wnioskiem o ujawnienie danych osobowych przetwarzanych w systemie KSIP. W odpowiedzi na pismo Pana R. L., Zastępca Naczelnika Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych KGP poinformował Skarżącego, że stan faktyczny oraz prawny nie uległ zmianie oraz o podtrzymaniu stanowiska przekazanego w piśmie [...] z dnia [...] września 2017 r. Naczelnik Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji upoważniony przez KGP, wyjaśnił, iż Skarżący nie występował ponownie (po dniu [...] listopada 2017 r.) z wnioskiem o usunięcie danych z KSIP. Upoważniony przez KGP, Naczelnik Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji wyjaśnił, iż jak wynika z norm określonych w art. 20 ust. 17 - Policja ma obowiązek dokonywać weryfikacji danych po zakończeniu sprawy w ramach której dane te zostały wprowadzone do zbioru (tu KSIP), a ponadto nie rzadziej niż co 10 lat od dnia uzyskania lub pobrania informacji, usuwając zbędne dane. Ww. Naczelnik oświadczył, iż wymaganych ustawą weryfikacji dokonano w szczególności pod kątem przesłanek z art. 51 ust. 4 Konstytucji RP oraz pod kątem legalności, w tym w zakresie przesłanek z art. 20 ust. 17 b i 18 ustawy o Policji. Dokonując powyższych weryfikacji danych (ocen pod kątem ich przydatności) Policja nie była w posiadaniu informacji wskazujących na zaistnienie przesłanek z art. 20 ust. 17b i 18 ustawy o Policji. Ponadto Naczelnik Wydziału Obsługi Informacyjnej Biura Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji wyjaśnił, iż 10 letni okres obowiązkowej weryfikacji zgromadzonych danych jeszcze nie upłynął, nie zachodzą zatem, w ocenie KGP, ustawowe przesłanki do usunięcia danych Skarżącego z KSIP. Nie bez znaczenia również pozostaje (poza brakiem spełnienia ww. kryterium czasu) rodzaj popełnionych przez Skarżącego przestępstwa.
Dodatkowo wskazał, iż podstawą prawną do przetwarzania danych osobowych w związku z wykroczeniami popełnionymi w ruchu drogowym jest art. 130 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990. ze zm.), rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. poz. 488), oraz art. 16 ust. 1 ustawy z 22 maja 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 957).
W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje:
Powołana wyżej ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. stwarza prawne podstawy stosowania ochrony państwowej w sytuacjach nielegalnego przetwarzania danych osobowych obywateli przez zarówno podmioty prawa publicznego, jak i podmioty prawa prywatnego. W celu jej realizacji organ ochrony danych osobowych został wyposażony w kompetencje władcze, umożliwiające sankcjonowanie stwierdzanych nieprawidłowości w procesie przetwarzania danych osobowych. Oznacza to, iż organ ochrony danych osobowych, oceniając stan sprawy i dokonując subsumpcji, stwierdza, czy kwestionowane przetwarzanie danych osobowych znajduje oparcie choćby w jednej z przesłanek legalizujących przetwarzanie danych osobowych, wskazanej w art. 23 ust. 1 ww. ustawy o ochronie danych osobowych w zależności od występujących w sprawie ustaleń - albo wydaje nakaz lub zakaz, albo odmawia uwzględnienia wniosku, ewentualnie umarza postępowanie. Wydanie nakazu usunięcia uchybień w procesie przetwarzania danych osobowych następuje wówczas, gdy organ ochrony danych osobowych stwierdza naruszenie norm prawnych w zakresie przetwarzania danych osobowych.
Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy, każdy ma prawo do ochrony dotyczących go danych osobowych, a przetwarzanie tych danych, w znaczeniu, o którym mowa w art. 7 pkt 2 tej ustawy, dopuszczalne jest tylko ze względu na określone dobra, tj. dobro publiczne, dobro osoby, której dane dotyczą lub dobro osoby trzeciej i tylko w zakresie oraz, trybie określonym ustawą. Mając zatem na uwadze powyższe, stosując przepisy tej ustawy, należy za każdym razem wyważać dobra, które legły u jej podstaw.
W toku postępowania Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ustalił. Skarżący popełnił wykroczenie drogowe [...] grudnia 2017 r. W przedmiotowej sprawie na uwadze należy mieć treść art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, który stanowi, iż przetwarzanie danych jest dopuszczalne, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Podstawę prawną do przetwarzania danych osobowych osób, które naruszyły przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym stanowi art. 130 ustawy z 20 czerwca 1997 Prawa o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, ze zm.) w związku z art. 16 ust 1 ustawy z 22 maja 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 957), policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Określonemu naruszeniu przypisuje się odpowiednia liczbę punktów w skali od 0 do 10 i wpisuje się do ewidencji. Wpisuje się także naruszenia przepisów ruchu drogowego, którym nie przypisano wartości punktowej. Punkty usuwa się po upływie 1 roku od dnia naruszenia chyba, że przed upływem tego okresu kierowca dopuścił się naruszeń, za które na podstawie prawomocnych rozstrzygnięć przypisana liczba punktów przekroczyłaby 24 punkty. Dodatkowo zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. poz. 488), § 1ust. 1. Do ewidencji wpisuje się kierowcę, który kierując pojazdem silnikowym lub motorowerem, dopuścił się naruszenia przepisów ruchu drogowego, zwanego dalej „naruszeniem'’. Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, wpisu ostatecznego do ewidencji dokonuje się, jeżeli naruszenie zostało stwierdzone prawomocnym: wyrokiem sądu, postanowieniem sądu o warunkowym umorzeniu postępowania, mandatem karnym albo orzeczeniem organu orzekającego w sprawie o naruszenie w postępowaniu dyscyplinarnym. Dodatkowo zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przed wydaniem rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, do ewidencji wprowadza się, niezwłocznie po ujawnieniu naruszenia, wpis tymczasowy. Wpis tymczasowy zawiera informację o liczbie punktów, które zostaną ostatecznie przypisane w przypadku potwierdzenia naruszenia tym rozstrzygnięciem. Natomiast zasady usuwania wpisów określa § 5 ust. 1 rozporządzenia, mówiący, iż organ prowadzący ewidencję usuwa z ewidencji wpis tymczasowy, o którym mowa w § 4 ust. 2, jeżeli w postępowaniu w sprawie o naruszenie prowadzonym przez właściwy organ, zastosowano art. 41 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275, ze zm.), osoba, której dotyczy wpis, została uniewinniona od zarzutu popełnienia naruszenia prawomocnym orzeczeniem, stwierdzono, że: a) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia, b) czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego, c) nastąpiło przedawnienie karalności, d) osoba, której dotyczył wpis, zmarła. Organ prowadzący ewidencję usuwa z ewidencji wpis ostateczny, jeżeli nastąpiło zatarcie ukarania (skazania) lub osoba wpisana do ewidencji zmarła. Organ wydający postanowienie o odmowie wszczęcia lub umorzeniu postępowania powiadamia o tym fakcie jednostkę organizacyjną Policji, o której mowa w § 4 ust. 8. Należy także wskazać art. 46 ust. 1 kodeksu wykroczeń, iż ukaranie uważa się za niebyłe po upływie 2 lat od wykonania, darowania lub przedawnienia wykonania kary. W powyższym stanie faktycznym okres o którym mowa w art. 46 kodeksu wykroczeń nie upłynął, oznacza to. iż nie została spełniona przesłanka zatarcia ukarania, a tym samym usunięcia danych osobowych Skarżącego.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż sposób postępowania Policji w omawianym zakresie nie budzi wątpliwości. Dane osobowe Skarżącego są przetwarzane zgodnie z przepisami.
W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.
Od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.
dr Edyta Bielak–Jomaa
2019-03-19
Mirosława Mocarska
2019-04-24 09:04:30
Iwona Jeleń
2019-05-06 15:46:13